KARTA ZGONU

Karta zgonu – dokument wystawiany przez lekarza, konieczny do uzyskania aktu zgonu i pochowania zwłok, który musi być wydany dla każdej zmarłej osoby oraz dla dzieci martwo urodzonych, bez względu na wiek ciąży, na wniosek osób uprawnionych do ich pochowania.

Jego wydanie opisują: Ustawa o cmentarzach i chowaniu zmarłych z 1959 oraz Rozporządzenia Ministra Zdrowia Opieki Zdrowotnej z 1961, 2001 i 2006 r.

Kartę zgonu wydaje się w 2 egzemplarzach: jako egzemplarz A służący do celów statystycznych oraz egzemplarz B, służący do celów pochowania zwłok.

Wystawienie karty zgonu jest obowiązkiem lekarza, który w ostatnim okresie 30 dni przed dniem zgonu udzielał świadczeń lekarskich, jest to więc lekarz oddziału szpitalnego w przypadku zgonu w szpitalu, lekarz podstawowej opieki zdrowotnej (lekarz rodzinny), lekarz Pogotowia Ratunkowego w przypadku zgonu pozaszpitalnego.

Jedynym wypadkiem, kiedy lekarz może odstąpić od wystawienia karty zgonu, jest podejrzenie udziału osób trzecich w spowodowaniu zgonu, a obowiązkiem lekarza jest wówczas powiadomienie policji i prokuratora. W takich sytuacjach lekarz wydaje jedynie zaświadczenie o stwierdzeniu zgonu, a kartę zgonu wydaje lekarz, który na zlecenie sądu lub prokuratora dokonał oględzin lub sekcji zwłok.

Do wystawienia karty zgonu nie jest konieczne podanie jego przyczyny. W przypadkach, kiedy po wyczerpaniu wszystkich stosownych środków, nie można ustalić przyczyny zgonu oraz gdy nie ma podstaw do podejrzewania zabójstwa lub samobójstwa, w karcie zgonu, w miejscach przeznaczonych na wpisanie przyczyn zgonu, wpisuje się adnotacje "przyczyna zgonu nieustalona".